ای به داد من رسیده تو روزای خود شکستن

ای چراغ مهربونی تو شبای وحشت من

ای تبلور حقیقت توی لحظه های تردید          

توشب رو ازمن گرفتی تومن رو دادی به خورشید

اگه باشی یا نباشی برای من تکیه گاهی

برای من که غریبم تو رفیق جون پناهی 

ناجی عاطفه من شعرم از تو جون گرفته         

رگ خشک بوده ی من از تن تو خون گرفته

اگه مدیون تو باشم اگه از تو باشه جونم         

قدر اون لحظه نداره که منو دادی نشونم

وقتی شب شب سحربود توی کوچه های وحشت  

وقتی همسایه کسی بود واسه بردنم به ظلمت

وقتی هر ثانیه شب تپش هراس من بود        

 وقتی زخم خنجر دوست بهترین لباس من بود

تو با دست مهربونی به تنم مرحم کشیدی     

برام از روشنی گفتی حلقه شب رو دریدی 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: