هرگاه دیدید كه بنده ای گناهان مردمان را جستجو می كند و گناهان خویش را فراموش كرده است بدانید كه او فریب شیطان را خورده است.

امام صادق (ع)

 من زمانیکه گرایش چپ و مارکسیستی داشتم و بچه ها را به کوه می بردم ؛ آنجا دختران هم ؛همراه ما بودند و حتی برخی از آنها موقع لغزیدن و افتادن بوسیله ما دستگیری می شدند . شب ها در پناهگاه مختلط می خوابیدیم و هیچ وقت احساس و وسوسه ای نداشتم . اما حالا که توبه کرده و مذهبی هستم و متاهل هم شده ام با کمترین برخوردها وسوسه می شوم !
استاد(علی صفایی) خندید و با آن آرامش خاص فرمود :
آن وقت تو ریشه ای نداشتی پس میوه هایت (عمل) در دست شیطان و تبلیغ حزب او بود و خوبی هایت هم به سود او بود.
اصلا شیطان می گفت : تو از خود مایی، پس چه وسوسه ای؟ اما حالا ریشه ای یافتی او می خواهد ریشه ها را بزند، اما نمی تواند.
پس به میوه ها می پردازد، تا از این راه کم کم به ریشه ها برسد.
تو حالا قیمت یافته ای و باید خرابت کند ...
این است که در حج بعد از مشعرالحرام که شعور به حرمت ها می یابی ، بلافاصله رمی جمرات (سنگ انداختن نمادین به محل حضور شیطان) شروع می شود.
پس تا شعور به حرمت ها نیافته ای، وسوسه ای نیست.
اما به محض شناخت و ادراک است که باید شیطان را رمی  کنی آن هم دوبار و ...

 پیامبر اکرم(ص)_ از دانشمندان بپرسید با حکما گفت و گو کنید با تهی دستان همنشینی نما یید.

***************************************************************

امیر المومنین امام علی(ع)_ زبان ترازویی است که نادانی ان را سبک کند و خرد ان را سنگین نماید.

***************************************************************

 شهادت رئیس مذهب جعفری حضرت امام جعفر صادق (ع) تسلیت باد.

آخرین سخن حضرت امام صادق (ع) قبل از شهادت ایشان.

شفاعت ما به کسی که نمازش را سبک بشمارد نمی رسد.

 خداوندا 

مگر نه اینکه من نیز چون تو تنهایم 

پس مرا دریاب و به سوی خود بازگردان

دستانت را بگشا...

که سخت نیازمند آرامش آغوشت هستم...

ما تو را [چشمه] كوثر داديم (۱)  پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن (۲)  دشمنت‏خود بى‏تبار خواهد بود (۳)

سوره کوثر

 هر که از مردم پند نگیرد خداوند او را مایه پند مردم قرار دهد.

مولا امیرالموئمنین امام علی (ع)

 پلاك شناسايي او «يا حسين» بود ...
شهدا را بچه‌هاي خودمان در منطقه شلمچه عراق در حضور عراقي‌ها كشف كرده بودند و تحويل عراقي‌ها داده بودند تا در مراسم تبادل، به طور رسمي وارد خاك كشورمان كنيم. 
اسامي شهدا مشخص بود. روز مذاكره كه روز قبل از تبادل در شلمچه صورت گرفت، ژنرال «حسن الدوري» رئيس كميته رفات ارتش عراق گفت: چند شهيد هم ما پيدا كرده‌‌ايم كه تحويلتان مي‌دهيم و به فهرستتان اضافه كنيد. يكي از شهدايي بود كه عراقي‌ها كشف كرده بودند، گمنام بود. هويتش معلوم نبود. سردار باقرزاده پرسيد: از كجا مي‌گوييد اين شهيد ايراني است؟ اين شهيد هيچ مدركي دال بر تشخيص هويت نداشته! پاسخ عراقي‌ها جگرمان را حال آورد و هويت شهيدانمان را هم به عراقي‌ها و هم بار ديگر به ما يادآور شد. ژنرال بعثي گفت: همراه اين شهيد پارچه قرمزرنگي بود كه روي آن نوشته شده «يا حسين شهيد». از اين پارچه مشخص شد كه ايراني است!
بله، حتي دشمن هم ما را با عشقمان به حسين(ع) مي‌شناخت.

 امام صادق (ع) فرمود:

ای آشنای درد ما ، مهدی بیا مهدی بیا
ای یاور درمانده ها ، مهدی بیا مهدی بیا
فرمانده و رهبر تویی ، آقا توئی سرور توئی
ای وارث آل نبی، مهدی بیا مهدی بیا
بینم اگر رخسار تو ،بوسه زنم بر پای تو
بر چهره زیبای تو ،مهدی بیا مهدی بیا
مهدی تو هستی در دلم ، نور امیدی سرورم
عنوان کنم راز دلم ، مهدی بیا مهدی بیا
سلطان قلب ما توئی ،درمانده ایم مولا توئی
درمان درد ما توئی ،مهدی بیا مهدی بیا
شمعها همه افروخته ، پروانگانش سوخته
چشمها به راهت دوخته ،مهدی بیا مهدی بیا
ما جملگی لب تشنه ایم ، بی تاب و هم سرگشته ایم
ساقی به تو دل بسته ایم ،مهدی بیا مهدی بیا
اصغر ندیده روی تو ، عاشق شده بر خوی تو
قربان تار موی تو ، مهدی بیا مهدی بیا  

همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است (۹)كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكرده‏اند ايشان راست عذاب جهنم و ايشان راست عذاب سوزان (۱۰)

سوره بروج آیات 9 و 10

 خنده بازار یا تمسخر ارزشها

«خنده بازار» علیرغم وجود برخی کاستی‌ها از جمله برنامه‌های پرمخاطب سیماست که توانسته در برخی حوزه‌ها موثر واقع شود ولی اتفاق ناخوشایند اخیر نشان از یک ناآگاهی نگران‌کننده در مورد مسایل مذهبی برنامه‌سازان است.

 شخصی کنار جوی آبی نشسته بود، دید سیبی بر روی آب می‌آید، دست برد و سیب را برداشت و خورد. بعد از خوردن سیب به فکر افتاد که این سیبی که خوردم از کجا بود؟ پس از جستجوی بسیار به باغی رسید که سیب از آن باغ بود. از صاحب باغ سوال کرد: من سیبی از روی آب برداشتم و خوردم و بعد فهمیدم که سیب از باغ شما بوده است. نزد شما آمده‌ام که مرا حلال کنید یا آنکه قیمتش را بپردازم. صاحب باغ در جواب گفت: این باغ فقط از من نیست، ما چهار برادریم و من سهم خود را به شما بخشیدم. گفت: بسیار خوب، آن سه برادر کجا هستند، جواب داد: دو تا دیگر از برادرانم در ایران هستند و یکی در خارج از ایران. نزد آن دو برادر رفت و حلالیت طلبید و سپس بار سفر بست و به خارج از ایران رفت و خود را به در خانه آن برادر رسانید و قصه را بیان کرد. آن برادر چهارم تعجب کرد که این فرد کیست که برای یک چهارم سیب این همه راه را طی کرده و به اینجا آمده تا حلالیت بطلبد. گفت: من سهم خودم را به شما بخشیدم ولی به یک شرط و آن شرط این است که دختری دارم از چشم کور و از زبان لال و از گوش کر. اگر قبول کنی با او ازدواج کنی حلالت می‌کنم و الا نه.

جوان قدری تامل کرد و پذیرفت. وقتی مراسم عقد تمام شد و داخل حجله رفتند، عروس را حوریه‌ای از حوران بهشتی دید. از حجله بیرون آمد و به پدر دختر گفت: شما گفتید دخترتان کور و کر و لال است. گفت: آری، من دروغ نگفتم، گفتم: کور است چون تا به حال چشمش به نامحرم نیفتاده. کر است، گوش او صدای نامحرم و صدای ساز و آواز و غنا نشنیده. لال است، زبانش به دروغ و غیبت و ناسزا و تکلم با نامحرم باز نشده است. مدت‌ها از درگاه حضرت حق درخواست می‌کردم که خدایا داماد خوبی که هم کفو این دختر باشد به من مرحمت کن. خدا دعای مرا مستجاب کرد و دامادی متقی چون تو که این همه مسافت راه را پیمودی، برای این که یک چهارم سیبی را که خوردی حلال باشد نصیبم کرد.

این داستان ازدواج پدر و مادر عالم جلیل القدر احمد بن محمد اردبیلی معروف به «مقدس اردبیلی» است که در بین داستانهای مذهبی شهرت زیادی دارد بطوریکه از این داستان اقتباس های زیادی هم صورت گرفته است.

باعث تاسف است که این داستان دستمایه یکی از آیتم های طنز برنامه «خنده بازار» می شود که البته با اهانتهایی هم همراه بوده است.

این داستان یک داستان مشهور است و باید دید چگونه سرگذشت مفاخری اینچنین مورد چنین اهانت هایی قرار میگیرد.

اگر این اتفاق را عمدی تلقی کنیم بدبینانه به ماجرا نگاه کرده ایم ولی در صورت وجود ناآگاهی، این مورد اوج ناآگاهی برخی دست اندرکاران سیما نسبت به موضوعات مذهبی را نشان می دهد. یعنی هم نویسنده هم کارگردان برخی برنامه ها و برخی ناظران پخش از این مضامین بی بهره اند. 

اگر فرض را هم بر این بگذاریم که نویسندگان، این ماجرا را در جایی بدون ذکر نام خوانده یا شنیده‌اند و نادانسته و ناخواسته چنین اشتباهی را مرتکب شده‌اند، این مساله برای سیستم نظارتی صداوسیما یک اتفاق بدی است که باید برای آن چاره ای اندیشید.

 جایگاه مردم را نزد ما از روایاتی که از ما نقل می کنند بشناسید.

امام صادق (ع)

 از ميان اشک ها خنديده مي آيد کسي
خواب بيداري ما را ديده مي آيد کسي
با ترنم با ترانه با سروش سبز آب
از گلوي بيشه خشکيده مي آيد کسي
مثل عطر تازه تک جنگل باران زده
در سلام بادها پيچيده مي آيد کسي
کهکشاني از پرستو در پناهش پرفشان
آسمان در آسمان کوچيده مي آيد کسي
خواب ديدم , خواب ديده در خيالي ديده اند
از شب ما روز را پرسيده مي آيد کسي

 هیچ گناه بزرگی با وجود آمرزش خواهی بزرگ نیست و هیچ گناه کوچکی با وجود ادامه دادن به آن کوچک نیست.

پیامبر اکرم (ص)

در جمعه عملی برتر از صلوات بر محمد و آل محمد (ص) نیست.

امام جعفر صادق (ع)

 صدقه، از مردنِ بد و دل خراش جلوگيرى مى‌‏كند.

پیامبر اکرم (ص)

 مرتكب زنا شده ام ، مرا از گناه پاك كنید 

مردى محضر حضرت عيسى عليه السلام آمد و عرض كرد:
- مرتكب زنا شده ام ، مرا از گناه پاك كن .
عيسى عليه السلام دستور داد كه اعلام كنند تا تمام مردم را تطهير گناهكار حاضر شوند و براى مجازات وى گودالى كندند. وقتى همه جمع شدند و گناهكار در گودال اجراى قانون الهى قرار گرفت . نگاهى به جمعيت انبوه مردم انداخت كه همه آماده مجازات او بودند. با صداى بلند گفت :
اى مردم ! هر كس خودش آلوده به گناه است و بايد كيفر ببيند، حق ندارد در مجازات من شركت كند.
با شنيدن اين جمله همه رفتند. تنها حضرت عيسى عليه السلام و حضرت يحيى عليه السلام ماندند. در اين هنگام يحيى عليه السلام پيش آمد و به آن مرد نزديك شد و گفت :
- اى گناهكار! مرا موعظه كن !
مرد گفت :
اى يحيى ! مواظب باش خودت را در اختيار هواى نفست مگذارى ! زيرا سقوط كرده و بدبخت خواهى شد.
يحيى عليه السلام گفت :
موعظه اى ديگر بگو!
مرد گفت :
هرگز خطاكارى را به خاطر لغزشش ملامت مكن ! بلكه در فكر نجات او باش !
حضرت يحيى عليه السلام گفت :
باز هم موعظه كن !
مرد گفت :
از به كار بردن غضبت خوددارى نما!
در اين وقت حضرت يحيى گفت :
- موعظه هايت مرا كفايت مى كند.

 گناه بیماری است داروی آن استغفار و درمان آن بازنگشتن به آن.

امام علی (ع)

بررسی تأثیرات گناه با توجه به نامگذاری های قرآن

قرآن کریم نام های مختلفی برای گناه بیان فرموده است که خود این نامگذاری ها، می تواند از جنبه های متعددی مورد توجه قرار بگیرد، یکی از آنها جنبه ای است که با توجه به آن جنبه، نام خاصی بر گناه گذاشته شده است مثلا از آن جهت که گناه دنباله و عقاب دارد که دامنگیر فرد گناه کار میشود، به آن ذنب گفته شده است.

یکی دیگر از جنبه هایی که می شود در این نوع نامگذاری ها مورد دقت قرار داد، رابطه ی این جنبه از اسم مخصوص، برای گناه در قرآن کریم، با فرد گناهکار است، که این گناه به عنوان یک ناهنجاری، تاثیراتی در دنیای درون و پیرامون فرد می گذارد، که در سه تقسیم بندی می توان دسته بندی کرد و در سه ارتباط فرد خطاکار بررسی اش کرد:

1- اولین ارتباطی که با گناه، دچار تنش می شود، رابطه ی فرد، با خودش است.

2- وقتی گناه درون فرد را دچار آشوب کرد، رابطه ی او با دنیایش که دیگران و دنیای مادی هستند، از هم پاشیده خواهد شد چرا که ارتباط هر کس با خارج خودش بر اساس باورها و نگاه و عملکرد شخصی خود اوست و به اصطلاح، از کوزه همان برون طراود که در اوست.

3- از همه مهم تراین است که، رابطه ی سرنوشت ساز بنده با خدایش، دچار کاستی جبران ناپذیر خواهد شد.

هر کدام از این تنش های ارتباطی، به شکل های مختلفی ممکن است اتفاق بیفتند که، سرشان نهفته در تاثیرات مختلف گناه در عالم درون و پیرامون فرد است و در نامگذاری های قرآن کریم، این ظرافت به شکلی به ما گوشزد شده است و با دقت در این نام گذاری ها می شود حتی، فرد، خود و زندگیش را روانشناسی هم بکند و ببیند چرا بعضی مسائلش در قالب نمیگنجد؟

برای نمونه فقط یکی از این معانی را خدمت دوستان عرض میکنم:

(جرم)

یکی از این نام گذاری ها در قرآن کریم، توجه به این است که گناه ،جرم است ، و جرم معنایش، جدا شدن میوه از درخت و اصل است

تامل در این معنای جرم کافی است تا به این حقایق برسیم :

1- انسان اصلی دارد و آن خداست و معنویات و دستورات خداوند دانای مهربان، و گناه او را از این اصل جدا می کند، و اهمیت ارتباط با اصل ،بر همه روشن است ،که در نشاط روحی و سرزندگی معنوی و روانی فرد، چقدر مهم است ،و حتی همه می دانیم که، هر آدمی، وقتی ،از کوچکترین اصلی از خودش، مثلا، محل زندگی ،جدا می شود ،تنش هایی روحی و روانی در او، پیدا می شود، مگر آنهایی که با اصلی بزرگتر، در ارتباط باشند و تحت تاثیر مکان و زمان قرار نگیرند.

یادم می آید که روانشناسی می گفت:

تحقیقات نشان داده که در اسباب کشی و جابجایی محل سکونت، بچه هم، دچار اضطراب می شود، حتی اگر یک ماهه باشد، حال شما ببینید خدایی که همه از اوییم و باید به او برگردیم، جدایی ما به وسیله ی گناه از او ، چه بهم ریختگی روانی ممکن است در ما ایجاد کند؟!!

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏: ما از آنِ خدائیم؛ و به سوى او بازمى‏گردیم!(بقره: 156)

2-وقتی فردی گرفتار گناه است، با توجه به اینکه گناه جرم است، و او از اصل بریده، و این بریدن باعث شده که روابط او باخدا دچار مشکل شود، یکی دیگر از جدایی های ناشی از این رفتار ناموزون، جدایی فرد گناه کار از اصالت شخصیتی خود است، و این فرد بستگی به اندازه ی جدایی که دارد از اصول اخلاقی دور است، و این جدایی او را به دعوت شیطان به درونش راهنمایی می کند، و گرداب تفکرات منفی در او ایجاد می نماید، که این جوشش درونی شیطانی، از قطع ارتباط با خدا است، و به درون هم کشیده شده ، خداوند درباره ی شان می فرماید

وَ  مَنْ یَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرین‏: و هر كس از یاد خدا روى‏گردان شود شیطان را به سراغ او می فرستیم پس همواره قرین اوست!(زخرف:36)

این قرین شدن با شیطان، نتیجه ی جدا شدن از دو اصل است:

یکی خدا، و دیگری، خود انسانی و خدایی، و باز از نتایج ناگوار آن، فراموش کردن صاحب نعمت، و صاحب سفره است و قرآن کریم می فرماید:

وَ لا تَكُونُوا كَالَّذینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُون‏: و همچون كسانى نباشید كه خدا را فراموش كردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشى» گرفتار كرد، آنها فاسقانند.(حشر:19)

از همین طریق می شود، وضع فکری فرد گناه کار، و رفتار های او را پیش بینی کرد، و تنها از یک اثر گناه، که جدا شدن از اصل خویش است، وخامت وضعیت روحی و روانی کسی را فهمید و در پیشگاه خداوند متعال دعا کرد و خود هم به خدا پناه برد که البته باید این عیب را در خود جستجو کرد نه دیگران که پیامبر اکرم فرمود:

طوبى‏ لمن شغله عیبه عن عیوب النّاس؛ خوش به حال کسی که مشغول بودن به عیوب خودش، او را از مشغولیت به عیب های دیگران بازدارد.(نهج الفصاحه)  

 إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّئَاتِکُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ

اگر صدقه‏ها را آشکار کنید، این‏، کار خوبى است‏، و اگر آن را پنهان دارید و به مستمندان بدهید، این براى شما بهتر است‏؛ و بخشى از گناهانتان را مى‏زداید، و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است‏.

سوره بقره آیه 271

 امام زمان(عج)

شیعیان ما عاقبت خوشی در زندگی دنیا دارند مادامی که از گناه دوری کنند.

مباد لحظه ای ازیادتان جدا باشم
خدا کند همه ی عمر با شما باشم
مرا رها مکن از آستانه ات آقا
رضا مشو که ز درگاه تو جدا باشم
اگر که فیض دعای تو شاملم گردد
زدام غفلت و بند گنه رها باشم
به انتظار فرج دست بر دعا شده ام
خدا نکرده مگر تحبس الدعا باشم؟
اگر نصیب کنی طول عمر با عزت
همیشه و همه جا خادم شما باشم
به یاد غربت ارباب دل پریشانم
خوشم که با تو گرفتار روضه ها باشم
دلم قرار ندارد بیا و کاری کن
که عاقبت سفری با تو کربلا باشم 

و به ياد آوريد هنگامى را كه شما در زمين گروهى اندك و مستضعف بوديد مى ترسيديد مردم شما را بربايند پس [خدا] به شما پناه داد و شما را به يارى خود نيرومند گردانيد و از چيزهاى پاك به شما روزى داد باشد كه سپاسگزارى كنيد.

سوره انفال آیه 26 

خداوندا!
ای پناهگاه تبعیدیان! گریزگاه گریزندگان! مأمن پناهندگان! مأوای سالکان!
ای امید محرومان و رانده شدگان! ای منجی به هلاک افتادگان و پای در گل ماندگان!
ای نگاهدارنده بینوایان! ای چراغ در راه ماندگان! و ای شنوای ناله فریاد در گلو ماندگان!
ای دست گیرنده دست از جان شستگان! ای سر فرا آورنده از تنها و آخرین در امید بیچارگان!
ای گنج مخفی مستمندان! ای یکتای دو تا شدگان! ای بند زننده کاسه دل در خود شکستگان! ای مرهم زخم خوردگان! ای پناهگاه جداشدگان ! ای پشتیبان مستضعفان! ای پناه وحشت زدگان!
ای فریاد رس اندوهگینان! ای قلعه آوارگان!
خدای من !
سزای کوبنده در نگشادن نیست و سزای پناهنده، راه ندادن، نه.
جزای آنکه پای آبله و درد آلوده تا قله عز تو بالا آمده است، به دره سوق دادن نیست.
اگر پناهنده به درگاه عز تو نشوم، به کجا پناهنده شوم؟ مطمئن تر از قلعه قدرت تو کجاست؟
کجا پنهان شوم امن تر از سایه مهابت تو؟
خدایا!
گرگان درنده گناهانم مرا به دامن عفو تو آویخته اند، مرانم.
و خطاهایم مرا به کوچه اغماض تو کشیده اند، مخواه که نمانم.
نادرستی رفتارم مرا در زیر سایه پرده پوشی تو نشانده است، به کس منمایانم. 
آلودگیم مرا به چشمه عفو تو گسیل داشته است، راضی مشو که تشنه بمانم.
خدایا!
من از بیم کیفر تو و وحشت انتقام تو، نیز به تو پناه آورده ام.
مولای خویش را آزرده ام و از ترس مجازات او دامن خود او را چسبیده ام.
گل را شکسته ام و به دامان باغبان پناهنده شده ام.
آب فطرت خویش گل آلود کرده ام و خالق را به شفاعت می طلبم.
خدایا!
نافرمانی تو کرده ام و از بیم نگاه خشم آلود تو به زیر شولای مهر تو پنهان می شوم.
گریز گاهی جز به سوی تو نیست. 

 صدقه بجا، نيكوكارى، نيكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوش بختى تبديل و عمر را زياد و از پيشامدهاى بد جلوگيرى مى كند.

رسول اکرم (ص)

بستگان و بعضی از یاران، اطراف بسترش را گرفته بودند، سیمای قهرمان قهرمانان را می دیدند که اینک رنگین شده و غمگین از بی وفایی روزگار به نظر می رسد، و خیلی چیزهای دیگر در آن چهره دیده می شود.
منتظر بودند، باز از او سخن بشنوند نصیحت او را به دل بسپرند و آخرین گفتار را از او بیاموزند.
او دو لب همچون دو برگ گل سرخ خود را باز کرد و نخستین سفارشش این بود: «هرگز برای خداوند، شریک و همتا نگیرید و هرگز سنت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را تباه نسازید و این دو ستون (توحید و سنت) را استوار دارید و این دو چراغ را روشن نگه دارید و پس از انجام این کارها، از هیچ سرزنشی نهراسید».
امام لحظاتی تأمل کردند و دیگر بار فرمودند:
«من دیروز در کنار شما بودم، و امروز وجودم باعث عبرت و پند شما شده و فردا از شما جدا می شوم... در زندگی عفو و بخشش داشته باشید، آیا دوست ندارید خدا شما را بیامرزد، الا تحبّون ان یغفر الله لکم؛[1] سوگند به خدا، چیزی از نشانه های مرگ به من روی نیاورده که من آن را نپسندم و آغاز آن آشکار نشده که من آن را زشت بدانم».
«و ما کنت الا کقارب و ردّ و طالبٍ وجد (و ما عند الله خیر للأبرار)؛[2] علاقه من به مرگ همانند علاقه کسی است که شب هنگام در جستجوی آب باشد و ناگهان به آن برسد و یا مانند علاقه کسی که گمشده خود را پیدا کند و آن چه در پیشگاه خدا است برای نیکان برتر است».[3]
مرگ اگر مرد است گو نزد من آی تا در آغوشش بگیریم تنگ تنگ
من ز او عمری ستانم جاودان او زمن دلقی ستاند رنگ رنگ
آری این بود آخرین سخن از اولین شهید محراب، در تاریخ اسلام که محرابیان را به شور و وجد و نشاط در می آورد.
پشت دوست را قوی می کند، و کمر دشمن را می شکند. 

كمال دليرى آن است كه كسى خشمگين شود و خشمش شدّت گيرد و چهره اش سرخ شود و موهايش بلرزد، امّا بر خشم خود چيره گردد. رسول اکرم (ص)

**************************************************

عدالت بهتر از شجاعت است، زيرا اگر مردم همگى عدالت را درباره يكديگر به‏كار گيرند، از شجاعت بى‏نياز مى‏شوند. مولا علی (ع)

**************************************************

آفت شجاعت، فروگذاشتن دورانديشى است. مولا علی (ع)

**************************************************

اگر خصلت ها از يكديگر متمايز و جدا شوند، هر آينه راستى با شجاعت باشد و بزدلى با دروغ. مولا علی (ع)

**************************************************

شجاع تر از خردمند، وجود ندارد. مولا علی (ع)
 

 به جز از علي نباشد به جهان گره‌گشايي **** طلب مدد از او کن چو رسد غم و بلايي 
چو به کار خويش ماني در رحمت علي زن **** به جز او به زخم دل‌ها ننهد کسي دوايي 
ز ولاي او بزن دم که رها شوي ز هر غم **** سر کوي او مکان کن بنگر که در کجايي 
بشناختم خدا را چو شناختم علي را **** به خدا نبرده‌اي پي اگر از علي جدايي 
علي اي حقيقت حق علي اي ولي مطلق **** تو جمال کبريايي تو حقيقت خدايي 
نظري ز لطف و رحمت به من شکسته دل کن **** تو که يار دردمندي تو که يار بينوايي 
همه عمر همچو "شهري" طلب مدد از او کن **** که به جز علي نباشد به جهان گره‌گشايي 

مثل همیشه منتظرم آه می کشم
چون انتظار یوسف از این چاه می کشم
در عالم خیال،مسیر عبور را
در امتداد سبز همین راه می کشم
نادیده عاشقت شده ام مثل کودکان
عکس تو را شبیه به یک ماه می کشم
آقا بیا که فصل غریبی است نازنین
آقا بیا ز غصه تو را آه می کشم
جای گلایه نیست که دوری گزیده ای
هرچه کشیدم از دل گمراه می کشم